Listopadowe 1

 

 

Kaplica św. Trójcy w Lublinie

*

A tłucze, szeleści 

porywa i miota

do góry i w dół

przez bezkres smolny

przez niebo czarne

do góry i w dół

na bok, na wznak

szarpie, wstrząsa

bez miary

bez końca

**

Migocą świece pomarańczą

dym czarny powoli

pnie się ścian ornatem

w górę - ku Archaniołom

i patrzą Archanioły

Jan Chrzciciel, Madonna

spogląda  Onufry, Pachmoniusz

orszak Apostoły

zastępy doktorów i mnichów

męczennicy, wyznawcy i król

bez czasu, bez końca

ślizga się dym czarny

granatem nocy jesiennej

przed świtem

***

I bije kroplami

po murach, po szybach

ciężki, jesienny, niezmienny

włóczy śnieżne chmury

jeziora ołowiu

mokre gąbki listopada

****

A świece migocą

czerwone, żółte niezmienne

i dym ich pełznie

po murów granacie

tam w rogu ona

skromna królowa pustyni

wichrów znajoma

*****

I sroży się, duje

wyje i trzeszczy

młynkuje i wierci

przekręca, przewraca

bez ładu, bez składu

nad dachy liście pogania

liści otrząsa resztki

z brzozy i osiki

bieli muśnięciami

Karpat wierzchołki

*** ***

A wiej, a rycz

trzęś krokwiami jedlnymi

tnij deszczem twarze

ciągnij fale szarugi

tu dym powoli

liże granat nocy

bez geografii

i bez kalendarza

wszędzie i nigdzie

zawsze i teraz

patrzy smutno 

na mnie

skromna królowa pustyni

wichrów znajoma

*** * ***

A sypnał byś puchem

bielą szat wzgórza

czysto i pusto

jak w sercu pustynii

pusto i cisza

ogień prosty do góry

o nigdy nie gaśnie

dym po ścianach biegnie

czerni granat ścian

bez czasu, bez miejsca

wszędzie i zawsze

od pustyń Egiptu

po śniegi Północy

ku ciszy, ku pustce

bez czasu, bez miejsca

i wszędzie i zawsze

od Alfy brzegów

po brzegi Omegi 

listopad 2015